REACTIE - Bla-bla-ggz - Over de noodzaak van begripsverduidelijking Een reactie op Wilma Boevink

Omschrijving

'Wat moeten hulpverleners leren om in gesprek met de cliënt te blijven?' zo vroegen wij aan Wilma Boevink (Van Wel e.a. 2003, p. 126). Wij zijn verheugd dat Boevink hierop ingaat. Zij geeft aan dat een rehabilitatiewerker in staat moet zijn om volwassen om te gaan met de existentiële vragen van het leven, daarin anderen toe te laten en met de cliënt op een gelijkwaardige manier te zoeken naar antwoorden op die vragen. De ingewikkelde uitdaging is om gedetailleerd uit te werken wat er onder een goede rehabilitatiewerker en onder een goed rehabilitatieproces moet worden verstaan (Boevink 2003, p. 199). Om een stap verder te komen is het naar onze mening van groot belang om de kernbegrippen in de discussie te verhelderen. Zo roept de beschrijving van datgene waartoe een rehabilitatiewerker in staat moet zijn vragen op: Het kunnen omgaan met de existentiële vragen van het leven geldt toch ook voor veel andere hulpverleners? Wat onderscheidt een rehabilitatiewerker van andere hulpverleners? Wat beoogt rehabilitatie?