De paradoxale inzet van ervaringsdeskundigheid in het sociaal werk

Omschrijving

Hoe doe je dat? Herstellen van een verslaving, van schuldenproblematiek of van ontslag vanwege een depressie? Hoe blijf je op de been bij angsten en trauma’s die keer op keer opspelen? Hoe moet je leven in armoede of met een lichamelijke beperking? Ervaringsdeskundigen hebben daar weet van. Het zit in hun lijf en in hun leven. In het kersverse opleidingsdocument Social Work heeft ervaringsdeskundigheid een duidelijke plaats. Ervaringsdeskundigheid kan een bijzondere bijdrage leveren aan het sociaal werk, maar het kan ook een paradoxaal effect hebben: als ervaringsdeskundigen als ‘levend bewijs’ voor de maakbaarheid van het leven worden ingezet (‘ik kan het, dus jij kunt het ook!’), wordt participeren een vorm van presteren die degenen die dat niet lukt, juist kan beschamen en stigmatiseren. In dit betoog wordt deze paradox met een persoonlijke ervaringsdeskundige noot op scherp gezet.