De beiaardier van Goedereede

Omschrijving

De beiaardier van Goedereede

Het is de morgen van de zesde dag.
De beiaardier beklimt de klokkentoren,
danst met zijn vuisten op het stokklavier
zodat gelijk stad en land hem kunnen horen.

De klanken waaien weg naar alle kanten,
een spel van vallen, buitelen en vluchten.
Het eiland houdt zich onveranderlijk:
Aarde en water onder grote luchten.
Het carillon zingt als een vluchtig vuur.

Een beiaardier schept leven voor de duur
van het concert waarmee hij bezig is.
Wie schiep de dood, die eeuwig nietsdoen is?
Hij wentelt, dalend van de nauwe trap,
de sluitsteen die de mens is op zijn plaats.
De klokken, klepels, draden, tuimelaars trillen
hoog in de toren na van zijn egards.

DRÖES