Over wildebeesten en olifanten - 'Opening speech' Manifestatie Kwartiermaken

Omschrijving

Ik ben blij dat u hier gekomen bent om met elkaar na te denken over iets wat iedereen in de wereld heeft, namelijk een handicap -of die nu zichtbaar of onzichtbaar is. Wie weet hoe vaak mensen lijden onder slapeloosheid of hoeveel mensen pleinvrees hebben? Wie weet hoe vaak mensen wanhopig of angstig zijn, fobieën hebben, hun handen moeten wassen nadat ze een deur hebben aangeraakt? We gaan allemaal stotterend, struikelend en vaak vallend door het leven. We hebben alleen niet geleerd om het als normaal te zien dat de ander anders is. Je kunt misschien zeggen dat we vanuit ons 'biologische zijn' een verstotingmechanisme kennen. Als in een kudde wildebeesten één wildebeest een poot breekt, wordt hij uit de kudde weggedrukt omdat hij het gevaar voor de kudde verhoogt. Of zijn we toch als de olifanten? Ik heb met ingehouden adem gezien hoe een kudde olifantenmoeders bezig was om een kalfje dat duidelijk gebrekkig kon lopen te helpen. De hele tijd werd alle energie van de groep besteed om dat kalfje mee te nemen in de gang naar een ander gebied om voedsel te kunnen krijgen. Ik weet niet of wij het wildebeest zijn of de olifant. Ik constateer dat bij de mens beide verschijnselen voorkomen. Ik ben zelf maanden incontinent geweest na een kankerbehandeling en heb toen ook zelf ervaren dat er een drempel is om over je handicap te praten. Want je bent met iemand in gesprek en plotseling zit je broek vol stront. Je geneert je voor jezelf en je geneert je ook omdat je niet weet wat de reactie zal zijn van de persoon met wie je spreekt. Tot het moment waarop je het zegt. Ik denk dat we dat allemaal meer moeten doen. We kunnen erop wijzen dat Van Gogh met al zijn problemen een geniaal mens was, net als Rembrandt en Churchill die beiden een alcoholprobleem hadden. Misschien moeten we onze problemen wat zichtbaarder maken. Niet om medelijden op te wekken, maar om het voor de mensen om ons heen mogelijk te maken om wat beter te reageren, beter op te vangen, er beter rekening mee te houden.