KNMG Meldcode Huiselijk Geweld 2018
Omschrijving
Minder machteloos bij kindermishandeling en huiselijk geweld
Kindermishandeling en huiselijk geweld – het zijn situaties die iedereen wil voorkomen, maar waar omstanders zich vaak machteloos bij voelen. Ook artsen. U ziet signalen, maar zou het echt zo ernstig zijn? En rechtvaardigen deze signalen ingrijpen van buitenaf? Hoe kunt u de band met het gezin zo veel mogelijk in stand houden , hulp organiseren en zo nodig toch ook tijdig ‘op de alarmbel drukken’ om de veiligheid van de betrokkenen te borgen?
De KNMG-meldcode kindermishandeling en huiselijk geweld helpt u bij het maken van deze afwegingen. Zodat u weet wat u met uw vermoedens aan moet, met wie u deze kunt bespreken en op welk moment. De meldcode helpt u ook om signalen van kindermishandeling en huiselijk geweld tijdig te herkennen. En om af te wegen wanneer u het best een melding kunt doen bij Veilig Thuis (VT).
Houvast en beschermingUit onderzoek blijkt dat professionals veel steun hebben aan een dergelijke meldcode. Ze grijpen drie keer zo vaak in als professionals die geen meldcode hanteren.1 Een meldcode kan helpen om handelingsverlegenheid te verminderen en professioneler met complexe problematiek om te gaan.
Zo kunnen kindermishandeling en huiselijk geweld beter worden tegengegaan en slachtoffers beter worden geholpen en beschermd. Door vaker te signaleren en door (al of niet via een melding bij VT)
meer samen te werken met andere professionals, kunnen ook artsen daaraan bijdragen.
Met deze meldcode wil de KNMG u de nodige houvast bieden bij signalen van kindermishandeling en huiselijk geweld. Daarnaast wil de KNMG u hiermee ook bescherming bieden bij eventuele klachten over uw optreden. Krijgt u een klacht en heeft u de zorgvuldigheidseisen in acht genomen? Dan kunt u verwijzen naar de normen en verplichtingen in deze meldcode. Daardoor heeft u minder kans op een gegrondverklaring van de klacht.
Verplicht
De KNMG-meldcode kindermishandeling en huiselijk geweld is een actualisatie van de al bestaande meldcode uit 2015, waarin tevens het afwegingskader, zoals de KNMG dat op 2 juli 2018 heeft
gepubliceerd, is verwerkt. Dit afwegingskader moet per 1 januari 2019 verplicht worden gebruikt en vervangt stap 5 van het stappenplan. Sinds de invoering van de Wet verplichte meldcode uit
2013 en het bijbehorende Besluit zijn veel instellingen en professionals verplicht om te werken volgens een meldcode waarin staat hoe met signalen van huiselijk geweld of kindermishandeling moet worden omgegaan. Deze verplichting geldt voor instellingen en zelfstandig werkzame professionals in de gezondheidszorg, ouderenzorg, gehandicaptenzorg, jeugdzorg, maatschappelijke
ondersteuning, onderwijs, kinderopvang en justitie. Instellingen moeten ook de kennis over, en het gebruik van de meldcode bevorderen. In het Besluit verplichte meldcode is vastgelegd uit welke
elementen een meldcode in elk geval moet bestaan.
Artsen in dienst van een instelling hebben niet alleen te maken met de KNMG-meldcode, maar ook met de meldcode van hun instelling en van collega’s uit andere disciplines. Verwacht mag worden dat deze meldcodes goed op elkaar aansluiten, omdat zij op dezelfde wet en hetzelfde basismodel zijn gebaseerd. Een goede aansluiting van deze codes is ook noodzakelijk omdat artsen zowel
gehouden zijn aan de professionele standaard van de eigen beroepsgroep, als aan de normen en codes van de instelling waar zij werkzaam zijn.
