Implementatie en effect van IMR. Hersteltraining gericht op zelfgestelde doelen en zelfmanagement

Implementatie en effect van IMR. Hersteltraining gericht op zelfgestelde doelen en zelfmanagement

Productgroep Participatie en Herstel 3 - 2020
3,90
Gratis voor abonnees.

Omschrijving

‘Illness Management & Recovery (IMR)’ is een training voor mensen met ernstige psychische aandoeningen gericht op herstel. De cliënt leert zelf de regie te nemen over zijn/haar problematiek (zelfmanagement) en voor zichzelf keuzes te maken met behulp van de juiste informatie en vaardigheidstraining. De IMR-training duurt ongeveer een jaar. IMR wordt in de Verenigde Staten beschouwd als ‘evidence based practice’ (EBP) en wordt inmiddels in veel landen waaronder Nederland toegepast. In Bavo Europoort (Rotterdam; inmiddels onderdeel van Antes) wordt IMR ook wel ‘de Herstelgroep’ genoemd. Deze bijdrage gaat in op wat IMR is, hoe het implementatietraject van IMR in Bavo Europoort verliep en wat de huidige stand van zaken is, wat betreft het bewijs voor de effectiviteit (evidence base).

Wat is IMR?
Veel mensen met ernstige psychische aandoeningen zoals schizofrenie of een bipolaire stoornis, hebben moeite om hun doelen in het leven te bereiken. Daarom moet de ggz ondersteuning kunnen bieden bij het zelf leren omgaan met de eigen psychische problematiek, zelf richting te geven aan het leven en vaardigheden te leren om gewenste rollen te kunnen vervullen op het gebied van werk, sociale relaties en wonen (Mueser et al., 2006; Slade et al., 2014). Binnen de ggz wordt dit gevat onder de noemer ‘herstelondersteuning’. Het gaat dan om ondersteuning bij drie vormen van herstel, die elkaar aanvullen (Roosenschoon et al., 2019): de vermindering van symptomen (klinisch herstel), verbetering van het sociaal en beroepsmatig functioneren (maatschappelijk herstel), en persoonlijk herstel (Deegan, 2002). Persoonlijk herstel omvat als belangrijkste elementen: verbondenheid, hoop, identiteit, zingeving, en empowerment (Leamy, Bird, Le Boutillier, Williams, & Slade, 2011).