Icoon - Marsha Marie Linehan: een icoon, voorbeeld voor cliënten en hulpverleners

Omschrijving

Tot het einde van de jaren tachtig stond de diagnose Borderline voor onbehandelbaar, ongemotiveerd en manipulerend. Borderline problematiek was problematiek waarbij je als hulpverlener het risico liep opgebruikt en afgebrand te raken, zonder zichtbare verbetering aan de kant van de cliënt. In de tijd dat ik in aanraking kwam met Dialectische Gedrags Therapie, begin jaren negentig, werd mij dan ook aangeraden niet met deze cliënten te gaan werken: Je lijkt wel gek. Zorg ervoor dat het risico laag blijft. Niet te veel uit evenwicht brengen, stabiliseren, en steunen.’ Dat er iets aan de hand is met Linehan, de grondlegger van Dialectische Gedragstherapie voor chronisch suïcidale borderline cliënten, is dan ook de conclusie van menig professional binnen de GGZ. En haar behandelprogramma komt voor de vroege jaren negentig ook wat vreemd over (van den Bosch e.a., 1995). Linehan legt de nadruk op therapeuten. Zij moeten hun houding veranderen voor ze met cliënten gaan werken. Het programma kenmerkt zich door een therapeutische houding waarin werkelijke verbondenheid met de cliënt gecombineerd wordt met afstandelijk logisch denken en ontwikkelen van vaardigheden.