De rol van preventie en een gezonde leefstijl in de zorg en publieke gezondheid krijgt steeds prominenter aandacht in het volksgezondheidsbeleid, denk onder andere aan het Nationaal Preventie Akkoord.
De noodzaak van preventie van ziekte door het bevorderen van een gezonde leefstijl is in de coronapandemie pijnlijk duidelijk geworden. Duurzaam gezond leven geeft het immuunsysteem een boost, vermindert het risico op een ernstig beloop van een COVID-19-infectie en kan chronische ziekten als hart- en vaatziekten, type 2 diabetes en chronische nierschade voorkomen of de ziektelast ervan verminderen. Een gezonde leefstijl vraagt echter van mensen die niet gezond leven dat ze hun gedrag veranderen, zoals meer gaan bewegen, gezonder gaan eten of bijvoorbeeld stoppen met roken. Dit maakt gedragsverandering—van mensen, patiënten, zorgprofessionals, beleidsmakers en professionals in het publieke domein—de sleutel tot het terugdringen van chronische aandoeningen en andere maatschappelijke uitdagingen, zoals arbeidsmarktkrapte en stijgende zorgkosten. Des te opvallender is het structurele gebrek aan de inzet van gedragswetenschappelijke expertise, terwijl deze essentieel is om tot effectief beleid en interventies te komen.
Daarom roept een twaalftal gerenommeerde gedragsexperts op tot actie: Zet primair gedragsexpertise in bij de start van de ontwikkeling, implementatie en evaluatie van interventies en beleid op het gebied van leefstijl om te komen tot duurzaam gezondere mensen en daarmee een duurzamer gezond Nederland.