Creativiteit in knellende omstandigheden - Goede zorg door de burger

Omschrijving

In met name de geestelijke gezondheidszorg werd met het begrip 'vermaatschappelijking' aanvankelijk alleen gedoeld op 'extramuralisering' - het buiten de gestichtsmuren geven van zorg aan mensen die met psychiatrische problematiek te kampen hebben. Zo'n twintig jaar na de introductie van de term is de betekenis van 'vermaatschappelijking' aanzienlijk uitgedijd en is het ook gaan betekenen dat de 'maatschappij', de samenleving, mede verantwoordelijk wordt voor de opvang en begeleiding van mensen met langdurige beperkingen, inclusief psychiatrische patiënten. In deze bijdrage zal eerst een overzicht worden gegeven van de ontwikkeling die het begrip 'vermaatschappelijking' heeft doorgemaakt; daarbij zal vooral worden ingegaan op de invulling die er in het regeringsbeleid aan wordt gegeven. Vervolgens zal worden beschreven op welke opvattingen over de zorgbereidheid van de samenleving deze interpretatie van het vermaatschappelijkingproces gebaseerd is en zal aan de hand van de uitkomsten van divers onderzoek worden getoetst of deze opvattingen terecht zijn. Het hoofdstuk wordt afgesloten met een pleidooi voor het herstel of behoud van de keuzevrijheid van de burger om wel of niet zelf zorg te verlenen of deze over te dragen aan de professional.